Onze visie

Loris Malaguzzi

De basis van de visie van Malaguzzi is de gedachte dat elk kind vanaf de geboorte zijn eigen talenten en interesses heeft. De kinderen zijn nieuwsgierig en creatief. Deze punten moeten gestimuleerd worden. De nadruk wordt gelegd op het luisteren. Dit wordt gedaan door het observeren en documenteren. Er worde foto's van de kinderen gemaakt en de werkjes worden bewaard. De kinderen eten en drinken met elkaar en verder kunnen de kinderen spelen op de andere groep(en). Een van de opvoedingsdoelen is het respect voor andere ideeën. De kinderen staan open voor ideeën van andere kinderen. Ze kunnen zich goed concentreren omdat ze de dingen doen die ze leuk vinden. De kinderen gaan respectvol met elkaars spullen om. De kinderen drukken zich uit in honderd talen. Kinderen maken ook dingen alleen, maar ze werken ook vaak samen. Een ander doel is ook dat je het kind zelf laat denken. Een kind is een wezen met veel mogelijkheden. Volwassen proberen vaak hun denkbeelden over te brengen op kinderen, waardoor kinderen eigenlijk al gevormd worden. Kinderen hebben behoefte aan ontwikkeling van hun communicatie en wens tot groeien. Kinderen moeten zich kunnen uiten via kunst, spel en creativiteit. Het doel daarvan is dat kinderen hun creativiteit kwijt kunnen. Loris Malaguzzi vind zelfstandigheid belangrijk. Hij pusht de kinderen niet. Kinderen worden vrij gelaten en moeten alles zelf ontdekken. Dit creëert zelfstandigheid en zelfredzaamheid.

Een belangrijk aspect in de visie van Loris Malaguzzi is het opendeuren beleid. Hierbij krijgen kinderen de gelegenheid om in kleine ruimtes met verschillende materialen en kinderen van de andere groep(en) te spelen, zoals; een atelier voor creatieve- en bewegingsactiviteiten en de keuken voor kookactiviteiten. Dit stimuleert de exploratiedrang en de Sociale ontwikkeling bij kinderen. Naast de kleine ruimtes is er ook een speelhal, deze wordt de Piazza genoemd. Dit is een ruimte waar alle kinderen bij elkaar kunnen komen.

Kinderen zijn elkaars eerste pedagoog, omdat kinderen het meeste van elkaar leren. De opvoeders zijn de tweede pedagoog. De rol van de opvoeders verandert hierdoor, omdat dat zij niet boven de kinderen staan, maar ernaast. De kinderen zijn de hoofdrolspelers in hun eigen ontwikkeling. Opvoeders hebben een onderzoekende rol. De opvoeders moeten ervoor zorgen dat de kinderen elkaars eerste pedagoog kunnen zijn. Opvoeders hebben dus een volgende functie in plaats van een sturende functie. De ruimte en de materialen hebben een eigen pedagogische waarde (derde pedagoog).